İZZET DEĞİRMENCİ

Öyle tesadüfler vardır ya: Bir otobüs durağında poşetlerle beklerken, rastlaşırsınız aniden... "Bu o..." diye içiniz titrer. Bir zamanlar yüreğinizi yakan aşık, sarkmış göbeği, ağarmış saçlarıyla karşınızdadır... İki elinde iki çocuk... - Nasılsın? - İyiyim... Ya sen?... - Kızın amma da büyümüş... Benim de var 10 yaşında... - Annen, baban?.. - Babamı kaybettik. Annem hasta... - Mutlu musun? Sessizlik... - Telefonumu vereyim, ararsın belki... İki yanakta iki masum buse; biri eski sevgiliye, diğeri onunla birlikte yitip giden maziye... "- Kimdi o amca anne?.." Yüreğinizde belli belirsiz bir iç çekme ve aklınızda hınzır bir soru işareti: "Acaba?.." ***** Aliye ile Ramazan' in aşk hikayesinde buna benzer bir hüzün gizliydi. Gerçi öyküleri, önce hakli olarak bir "tip rezaleti" olarak yansıdı Milliyet' in manşetine... Ancak Ayşegül Aydoğan' ın haberi en az ilki kadar hazindi: Polis memuru Ramazan Bey, öğretmen Aliye Hanım'a 1954...

BABA ÇOK İŞİM VAR. . .  Baba : Evladım seni çok göresim geldi, nerelerdesin? Evlat : Baba çok işim var.. Baba : Evladım seni çok göresim geldi, nerelerdesin? Evlat : Baba çok işim var.. —– Baba : Evladım seni arıyorum, ama ulaşamıyorum. Evlat : Baba toplantılarım var. —– Baba : Evladım seni bugün yemeğe bekliyoruz. Evlat : Baba arkadaşlarla önceden yaptığımız bir program var. —– Baba : Evladım bir sesini duyayım dedim. Evlat : Babacığım şimdi kapatmak zorundayım, ben seni ararım. —– Baba : Evladım seni ne zaman göreceğiz? Evlat : Baba çok işim var, bir ara uğrarım. —– Baba : Evladım dün gece rüyalarıma girdin, iyi misin? Evlat : İyiyim baba iyiyim.. Şimdi araba kullanıyorum, seni sonra ararım.. —– Baba : Evladım ne zaman arasam işin var, yoğunsun, seni çok özledim, ne zaman görüşeceğiz? Evlat : OF BABA YAAA!!! Bir zaman sonra evlat babasına telefon eder… Telefonu açan babasının komşusudur ...

Uzaklarda bir köyde, kocası, çocuğu dogmadan ölmüş, tek başına yaşayan hamile bir kadın kendisine arkadaş ...olması açısından dağda yaralı olarak bulduğu bir gelinciği evinde beslemeye baslar. Gelincik kadının yanından bir an bile ayrılmaz. Her ne kadar evcil bir hayvan olmasa da, oldukça uysallaşır.Bir kaç ay sonra kadının çocuğu doğar. Tek başına tüm zorluklara göğüs germek ve yavrusuna bakmak zorundadır. Günler geçer ve kadın bir gün birkaç dakikalığına da olsa evden ayrılmak ve yavrusunu evde bırakmak zorunda kalır. Gelincikle bebek evde yalnız kalmışlardır. Aradan biraz zaman geçer ve anne eve gelir. Gelinciği ve kanlı ağzını görür. Anne çıldırmışçasına gelinciğe saldırır ve oracıkta öldürür hayvanı. Tam o sırada içerdeki odadan bir bebek sesi duyulur. Anne odaya yönelir... Ve odada beslediği beşiğin içindeki bebeği ve bebeğin yanında duran parçalanmış bir yılanı görür. Einstein’ in bir sözü vardır; “ İnsanlardaki önyargıyı parçalamak benim atomu pa...